Gadis A : Maaf, saya terlupa semalam ulang tahun kelahiran awak. Selamat ulang tahun, semoga panjang umur, murah rezeki serta berjaya dan bahagia dunia dan akhirat.
Jejaka : Terima kasih. Awak tahu siapa insan pertama yang ucapkan "Selamat Ulang Tahun"?
Gadis A : Siapa? Mak awak?
Jejaka : Ya, dan keduanya kawan baik saya.
Gadis A : Oh, ya? Siapa kawan baik awak tu?
Jejaka : Seorang perempuan.
Gadis A : Setahu saya awak tidak pernah punya kawan baik perempuan selain saya sebelum ini. Betul kan?
Jejaka : Ya, betul. Tapi sejak awak jadi teman istimewa saya, awak selalu tak ada masa untuk saya. Jadi, baru-baru ni saya rapat dengan seorang perempuan.
Gadis A : Ya, saya tau saya sangat sibuk dengan semua urusan duniawi yang tidak pernah putus-putus. Bila awak kenal dia?
Jejaka : Beberapa bulan yang lepas. Itu pun selepas saya ikut semua cadangan awak.
Gadis A : Cadangan saya?
Jejaka : Ya, awak cadangkan saya untuk menyibukkan diri dengan program-program kemasyarakatan macam awak. Daripada situlah saya kenal dia.
Gadis A : Mesti dia seorang yang istimewa kan?
Jejaka : Kenapa awak cakap begitu?
Gadis A : Sebab awak tak pernah tegur perempuan secara berdepan. Apatah lagi rapat dengan mereka.
Jejaka : Ya, awak memang memahami saya.
Gadis A : Sebab awak istimewa untuk saya.
Jejaka : Saya tau. Awak seorang yang setia dan terbuka.
Gadis A : Dan sekarang, awak sudah punyai dua orang kawan istimewa.
Jejaka : Maafkan saya. Saya tak mampu nak halang perasaan saya pada dia. Tapi, dalam masa yang sama, saya tetap sayangkan awak.
Gadis A : Saya faham. Layanlah dia sepertimana awak layan saya.
Jejaka : Awak langsung tak marah atau sedih?
Gadis A : Awak sendiri punya jawapan untuk soalan itu.
*Kalau kita memang sayangkan seseorang itu, kita tak kan mampu sayangkan orang lain, kerna sudah tiada ruang untuk orang lain itu. Tapi kita memang sangat pemurah sebab berjaya sayangkan dia dan dia dalam masa yang sama. Tahniah!~
No comments:
Post a Comment